بررسی نتایج بالینی- جراحی رزکسیون رکتوم با استاپلر از راه آنال در بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی دفع

سابقه و هدف: سندرم انسدادی دفع (ods) (obstructed defecation syndrome یک مشکل بالینی شایع است و رزکسیون رکتوم با استاپلر از راه آنال (stapled transanal rectal resection (starr) روش جدیدی در درمان این اختلال به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی و عوارض این روش در درمان بیماران ایرانی با اختلال انسدادی دفع ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل بوده است. مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر روی بیماران با علائم ods ناشی از رکتوسل و یا انتوساسپشن مراجعه کننده به درمانگاه کولورکتال بیمارستان رسول اکرم تهران در طی سال های 1387 تا 1389صورت گرفته است. 150 بیمار با ods ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل در ابتدا تحت درمان نگهدارنده و بیوفیدبک قرار گرفتند. بیماران در موارد شکست درمان نگهدارنده کاندید جراحی شدند. 61 بیمار با ods تحت عمل starr قرار گرفتند. ارزیابی بالینی با سیستم امتیازبندی ods و بی اختیاری انجام گردید. یافته ها: میانگین سنی بیماران 4/3 ±4/46 سال (22 تا 74 سال) بوده است. میانگین زمان جراحی 9±38 دقیقه بوده است. میانگین زمان پی گیری بیماران پس از عمل 4/2 ± 5/11 ماه بوده است. امتیاز ods بیماران قبل عمل 9/0± 7/14 و پس از عمل 7/0 ± 3/4 بود که تفاوت معنی داری داشت (00/0= p). امتیاز بی اختیاری قبل از عمل 2/0 ± 6/0 و پس از عمل 3/0±2/1 بود که تفاوت معنی داری نداشت (1/0=p). 84 درصد بیماران از عمل رضایت داشتند و به دیگران نیز توصیه می کردند. استنتاج: starr روش موثر و بی خطری در درمان اختلال انسدادی دفع ناشی از انتوساسپشن و یا رکتوسل می باشد.